مدلسازی زیستگاه گونه کل و بز (Capra aegagrus) با استفاده از روش ماکزیمم آنتروپی در شرق ایران

تعیین مطلوبیت زیستگاه، وضعیت توزیع گونه های حیات وحش وهمچنین آگاهی نسبت به نیازهای زیستگاهی آنها، اهمیت به سزاییدر برنامه ریزی حفاظتی مدیران حیات وحش را دارا می باشد. گونهکل و بز از راسته زوج سمان بوده و در رده حفاظتی آسیب پذیر قرار دارد و از مهمترین طعمه های گونه پلنگ ایرانی محسوب می-شود. شرق ایران با داشتن بیشترین تعداد مناطق حفاظت شده درکشور و داشتن زیستگاههای متنوع، یکی از مهمترین زیستگاه هایاین گونه در کشور می باشد. این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر برتوزیع و حضور گونه ی کل و بز و تعیین زیستگاه های مطلوب آن درشرق ایران با استفاده از روش MaxEnt انجام شده است. 15 متغیرزیستگاهی در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت و فاصله از مناطقحفاظت شده و رودخانه ها به عنوان مهمترین عوامل موثر در توزیعاین گونه شناسایی شد.

کلیدواژه ها:

مدلسازی زیستگاه ، کل و بز ، ماکزیمم آنتروپی ، MaxEnt