پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از مدل تعاملی (منطقه ی مورد مطالعه: حوضه ی خلخال)

زمین لغزش یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی است که وقوع آنآسیب های جدی جانی و مالی را به دنبال دارد. یکی از ضروریت هایفرآیند مقابله با زمین لغزش و آمادگی در برابر آن، تهیه نقشهریسک زمین لغزش و شناسایی مناطق حساس لغزش زمینی است.روشهای متعددی برای پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده ازسیستم های اطلاعات جغرافیایی وجود دارد. یکی از رایج ترین وموثرترین این روش ها، استفاده از مدل های تحلیل تصمیم گیریچند معیاره است. پژوهش حاضر با هدف پهنه بندی خطر زمینلغزش در یکی از زیرحوضه های خلخال در استان اردبیل صورتگرفت. برای تعیین وزن معیارها از روش تعامل بین معیارها برایپهنه بندی استفاده شد. این روش به بررسی اثرات هر یک از معیارهابر سایر معیارها می پردازد و وزن نسبی بر اساس اینکه هر معیار بردیگر معیارها چه اندازه تاثیر می گذارد، تعیین می شود. معیارهایموثر بر زمین لغزش شامل: شیب، جهت شیب، تراکم زهکشی،زمین شناسی، فاصله تا رودخانه، فاصله تا جاده، کاربری اراضی وفاصله تا گسل بودند که وزن نسبی به ترتیب برای معیارهای مذکور0.291، 0.125، 0.417، 0.208، 0.125، 0.125، 0.417 و 0.417 بدست آمد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد احتمال زمینلغزش در حاشیه رودخانه ها و جادهی اصلی بسیار بالاست. همچنینزمین لغزش های پیشین همبستگی بالایی را با نقشه پهنه بندیشده دارند و روش بکار گرفته شده، روش بسیار مناسبی برای تهیهنقشه های ریسک زمین لغزش است.

کلیدواژه ها:

زمین لغزش ، پهنه بندی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، تحلیل چند معیاره ، مدل تعاملی