استراتژی بین المللی سازی آموزش عالی

هدف پژوهش حاضر، مطالعه مسایل مرتبط با استراتژی بین المللیسازی آموزش عالی بوده که از طریق بررسی و تحلیل مطالعات ودیدگاه های صاحب نظران و پژوهشگران انجام گردید. مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه مروری است که با استفاده از منابعمتعدد در زمینه استراتژی بین المللی سازی آموزش عالی باجستجوی کتابخانه ای و اینترنتی صورت گرفته است. نتیجه گیری:در سراسر جهان،دانشگاه ها با این موضوع دست به گریبان اند کهچگونه خودشان را تغییر دهند تا بر چالش ها و چشم اندازهایآموزش عالی بین المللی فایق آیند.این مقاله به بررسی استراتژیآموزش عالی بین المللی و دلایل استفاده از آن در ایران میپردازد.یکی از ویژگی های فناوری اطلاعات و ارتباطات که در کلیهامور کاربری آن قابل ملاحظه است سرعت توسعه آن می باشد.اینسرعت ناشی از بستر ارتباطی نسبتا مناسبی است که اکنون درسراسر جهان گسترده شده است.طی دو دهه گذشته، فعالیت هایبیشتر دانشگاه های بین المللی از لحاظ حجم، وسعت و پیچیدگیگسترده شده است. امروزه بیشتر نشانه های بین المللی شدن همچونافزایش تحصیل در خارج از کشور، افزایش دانشگاه های کشورهایتوسعه یافته با تاسیس مراکز برونمرزی در کشورهای در حال توسعهو تولید برنامه های آموزشی در مقیاس جهانی را می توان به خوبیمشاهده کرد. از آن جا که استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطاتبرای دستیابی به هدف های یاددهی و یادگیری با کیفیت برای همهاجتناب ناپذیر شده است، می بایست پیش از کاربست این فن آوریها در عرصه آموزش و یادگیری، به بررسی چشم اندازهای ناشی ازکاربست آن پرداخت، تا از تقلید کورکورانه جلوگیری و بر آگاهیمبتنی بر شناخت تاکید شود. با توجه به مطالب مطروحه این سوالمطرح می گرددتا چه اندازه چشم انداز و استراتژی آموزش عالی بینالمللی در آموزش عالی ایران موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش عالی ، دانشگاه های بین المللی