بررسی کودکان بزهکار و بزه دیده در حقوق ایران

بزهکاری عبارت است از جرایم کم اهمیت و چون اطفال معمولا مرتکب این نوع جرایم می شوند، در مورداطفال استفاده از واژه بزهکاری بهتراز استفاده از واژه مجرمیت است. با یک تعریف ساده می توان گفت، طفل بزهکار فردی است که قبل از رسیدن به سن هیجده سالگی، مرتکب جرمی شود. تمییز سن بلوغ ازسنی که بتوان کودک را از جهت کیفری مسوول شناخت، و حذف موادی از قانون مجازات اسلامی که اجازه تعزیر طفل بزهکار را صادر نموده، از مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در کاهش آمار بزه دیدگی کودک، لازم است قانونگذار در مواردی به جرم انگاری متوسل شده، ارتکاب برخی اعمال از جملهتشویق کودک به فساد و فحشاء را مستوجب مجازات نماید. آثار سوء اخلاقی ارتکاب جرم بر کودک باید مورد توجه قرار گیرد. تسریع در رسیدگی به جرایم علیه اطفال، تشدید مجازات مرتکبان جرم علیه اطفال و اعطای جنبه عمومی به کلیه جرایم علیه اطفال، نقش موثری در کاهش بزه دیدگی این قشر نیازمند حمایت دارد. در مقاله حاضر این موضوعات مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

کودک ، بلوغ ، بزهکار ، بزه دیده ، مسوولیت کیفری