عوامل موثر بر تمایل به انجام گردشگری پایدار و پرداخت بیشتر برای آن

تحقیق حاضر با استفاده از نظریه تجانس خودپنداره به بررسی نقش تجانس کارکردی و تصویر ایدهآل و واقعی در تعیین نگرش گردشگران و تمایل به انجام گردشگری پایدار و پرداخت بیشتر برای محصولات پایدارمیپردازد. به منظور بررسی فرضیات تحقیق نمونهای متشکل از 300 نفر از دانشجویان در استان اصفهان مورد پیمایش قرار گرفت. دادهها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل گردیده و نتایج نشان دهنده نقش قوی مولفههای نظریه تجانس در تبیین تمایل به انجام گردشگری پایدار است. بعلاوه تجانس کارکردی و تجانس تصویر اثری قوی و مثبت بر نگرش بر گردشگری پایدار دارند و نگرش متعاقبا تمایل به گردشگری پایدار را تحت تاثیر قرار میدهد. نتایج همچنین نشان میدهد که اثر تجانس کارکردی قویتر از تجانس تصویر بوده و تجانس تصویر ایدهآل نیز نقش مهمتری نسبت به تجانس تصویر واقعی ایفا میکند. در انتها کاربردهای مدیریتی یافتههای مورد بحث قرارگرفته و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تجانس کارکردی ، تجانس تصویر خودپنداره واقعی ، تجانس تصویر خودپنداره ایدهآل ، تمایل به انجام گردشگری پایدار ، تمایل به پرداخت بیشتر