خوانش معماری از دیدگاه اندیشه های سیاسی

تحولاتی که معماری غرب در زمینه انواع بنا نماهای بیرونی و درونی تزیینات و پرداخت فضاهای عمومی و خصوصی مصالح،و... از دوران باستان تا پایان قرن بیستم به خود دیده است بیانگر نقش بی دلیل سیاست و اندیشه های سیاسی در این تغییرات و پویایی ها است بر این مبنا می توان تاثیرهای سیاست را در سطوح گوناگون از جمله در استفاده ابزاری صاحبان قدرت سیاسی اقتصادی و مذهبی از معماری به منظور بیان و نمایش قدرت خود از طریق ساختن بناهای شاخصی همچون قصر معبد طاق نصرت و کلیسا مشاهده کرد همچنین ظهور شکل های جدید فضاهای عمومی پیدایش ساختمان هایی برای عرضه های همگانی مانند نمایشگاه و موزه و تفکیک فضاهای عمومی و خصوصی ارمغان عصر روشنگری و انسان گرایی آزادی خواهی و البته سرمایه داری بوده اند به سبب مداخله مستقیم دولت در عرصه ساخت و ساز و در نتیجه خسارت های ناشی از جنگ های جهانی نیمه اول قرن بیستم بر کارکرد بناها به عنوان ظرف مکانی و محل وقوع زندگی مدرن تاکید بیشتری شده است و سبک معماری یکسانی در راستای تحقق یک هویت فراگیر بین المللی تجویز شد

کلیدواژه ها:

سیاست ، معماری ، مطالعات میان رشته ای ، مدرنیسم ، پسامدرنیسم