نقش روان شناسی در ایجاد پیوند بین رشته های علوم انسانی برای توسعه موسسه های میان رشته ای

روان شناسی می تواند در نقش یک علم میانجی، علوم انسانی را به هم مرتبط کند. اهداف این مقاله عبارتند از: 1- بررسی تاریخچه علاقه مندی های میان رشته ای در روان شناسی؛ 2- بررسی حوزه های مشترک روان شناسی و سایر علوم انسانی؛ 3- تبیین های روا نشناختی نا کام ماندن مطالعات میان رشته ای در علوم انسانی ایران؛ 4- سازوکار های روا نشناختی اثرگذاری تاسیس موسسه های میان رشته ای در توسعه آموزش عالی؛ و 5- را ه های ارتقای همکاری روان شناسان در مطالعات میان رشته ای ایران. مطالعات میان رشته ای، نیازمند تاسیس و توسعه موسسه های میان رشت های است که برو نداد آن، یکپارچگی نظری و توسعه راه حل های جامع و کلنگر به نیازهای زیستی، روانی، اجتماعی، و اخلاقی انسان خواهد بود. فرایندهای مخرب مرتبط با پویایی های کار گروهی، سوگیری خود افزایی و کمبود موسسه های میا ن رشته ای به عنوان داربست های اجتماعی تحول علوم انسانی، ازجمله دلایل شکست همکاری های میا ن رشته ای در ایران است. توسعه موسسه های میان رشته ای که روا نشناسی نیز در آن نقش داشته باشد، مستلزم تغییر دادن برنامه های درسی، گسترش شاخه های روا نشناسی، و اتخاذ رویکردهای گفتمانی در روا نشناسی است

کلیدواژه ها:

میا ن رشته ای ، روا ن شناسی ، آموزش عالی ، موسسه میا ن رشته ای