تغییر میزان پتاسیم و آهن در دو رقم حساس و به نسبت مقاوم گوجه فرنگی آلوده به ویروس ایرانی پیچیدگی بوته چغندرقند

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 380

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPPS-47-2_015

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

ویروس ایرانی پیچیدگی بوته چغندرقند ) Beet curly top Iran virus, BCTIV (، یکی از عامل های ایجادکننده بیماری پیچیدگی بوته در گوجهفرنگی است. بیشتر رقم های گوجه فرنگی به BCTIV حساس و برخی به نسبت مقاوم گروه بندی شده اند. از سویی میزان عنصرهای غذایی در رقم های مختلف گیاهی با میزان حساسیت یا مقاومت گیاه میزبان به یک بیمارگر گیاهی متفاوت است. در اینتحقیق میزان عنصرهای غذایی مهم در دو رقم حساس و به نسبت مقاوم گوجه فرنگی در پاسخ به آلودگی به BCTIV بر پایه یک طرح کاملا تصادفی بررسی و غلظت عنصرهای با کمک دستگاه ICP-MS تعیین شد. نتایج نشان داد که از میان پنج عنصر آهن، کلسیم،پتاسیم، منیزیم و فسفر، میزان پتاسیم در رقم به نسبت مقاوم سوپرچیف بیشتر از رقم حساس گروسی لیسی است. همچنین میزان تجمع پتاسیم در این رقم پس از آلودگی به طور معنی داری ) 05 / 0P< ( افزایش پیدا کرد. برعکس، میزان آهن در رقم حساس گروسی لیسیبیشتر از رقم به نسبت مقاوم سوپرچیف تعیین شد که پس از آلودگی به ویروس تنها در رقم حساس گروسی لیسی به طور معنیداری کاهش پیدا کرد. بنابراین گیاهان گوجه فرنگی که حاوی میزان بالایی از عنصر پتاسیم بوده و نیز قادر به تجمع این عنصر در اندام هایهوایی گیاه پس از آلودگی هستند به BCTIV مقاومت بیشتری نشان میدهند. همچنین بروز زردی در برگهای جوان رقم حساس گروسی لیسی پس از آلودگی به ویروس نیز به احتمال مرتبط با کاهش عنصر آهن پس از آلودگی به ویروس در این رقم است.

نویسندگان

امید عینی گندمانی

استادیارگروه گیاه پزشکی، دانشگاه زنجان

مصطفی قنبری

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه گیاه پزشکی، دانشگاه زنجان

سعید شفیعی

استادیار گروه خاک شناسی گروه علوم خاک، دانشگاه جیرفت