مدل فراگیر تعیین شدت اثر عوامل دخیل بر انگیزش کارکنان

تا کنون بای شناسایی عوامل موثر بر انگیزش کارکنان مطالعات عدیده ای در فضاهای کاری مختلف انجام شده است. غالبا نتایج آنان کلی و گاها یکسویه بوده است. میزان تاثیر هریک از عوامل بسته به ساختار و شرایط سازمانهای مختلف تفاوت هایی نشان داده است. اولویت بندی دقیق تر عوامل و میزان تاثیر آنان از طریق انطباق نظریه ها و نتایج تحقیقات صورت گرفته با شرایط هر سازمان، فضایی مطالعاتی را تصویر می کند. تلاشهای مطالعاتی ویژه ای برای بررسی نظام مند این مهم در شرکت نفت فلات قاره ایران در سال 87-1386 سامان داده شد تا بررسی شود، هر یک از مهم ترین عوامل شناسایی شده دخیل، همچون میزان حقوق و دستمزد، روابط کاری خوب، اختیارات شغلی، شرایط کار، میزان آسایش و رفاه، نحوه سرپرتی ارزشیابی عملکرد کارکنان و ماهیت شغلی چه شدت اثری در برانختیگن کارکنان دارند. دراین تحقیق مشخص شد که از نظر کارکنان شرکت مذکور، روابط کاری خوب با میانگین 9.223 از 10، شرایط کاری با 8.882،ارزشیابی عملکرد با 8.869، اختیارات شغلی با 8.848، نحوه سرپرستی با 8.729، میزان آسایش و رفاه ا 8.620، ماهیت شغلی با 8.460 در نهایت حقوق و دستمزد با 7.284 به ترتیب مهمترین عوامل بر انگیزش کارکنان می باشد. همچنین معادله تعیین کننده ارتیاط تنگاتنگ بین عناصر بیان کننده مدل ذیربط شناسایی و اعتبار بخشی شده است: انگیزش=(ارزشیابی عملکرد) 0.189 +(ماهیت شغلی) 0.362 +(میزان آسایش و رفاه) 0.228 +(نحوه سرپرستی) 0.230

کلیدواژه ها:

انگیزش ، نیروی انسانی ، شدت اثر