ارزیابی ریسک عوارض غیر سرطان زای سرب، کادمیوم و روی در کپور ماهی تالاب زریوار

زمینه و هدف: مصرف ماهی مسیر مهمی از در معرض قرار گرفتن انسان با فلزات سنگین است. به منظور ارزیابی خطر بهداشتی بالقوه در ارتباط با این آلایندهها ناشی از مصرف ماهی، نمونههای کپور ماهی از تالاب زریوار جمعآوری شد. مواد و روشها: طیف سنجی جذب اتمی برای تعیین حضور فلزات در نمونههای ماهی انجام شد. فلزات کادمیوم و سرب با استفادهاز روش کوره گرافیتی شناسایی شده و فلز روی به روش شعله تشخیص داده شد. در این پژوهش به منظور برآورد جذب روزانه و شاخصهای خطر فلزات سنگین در نمونههای بافت عضله ماهی، طبق روش آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا برای مصرف ماهیعمل شد. همچنین مسایل اخلاقى در طول جمع آورى دادهها و در کل مطالعه در نظر گرفته شد. یافتهها: غلظت فلزات سنگین در بافت عضله کمتر از غلظت مجاز استانداردهای بین المللی (MAFF، FAO، WHO و FDA (بود. خطرپذیری غیرسرطانی برای همه فلزات کمتر از یک بود. مقادیر کادمیوم، سرب و روی برای خطرپذیری غیرسرطانزا به ترتیب .بود 0/084 خطر شاخص همچنین، بود 0/039 و 0/008 ،0/036 نتیجه گیری: از نتایج این تحقیق برمیآید که غلظت فلزات در این گونه از نقطه نظر مسمومیت، برای مصرف انسان قابل قبول است. شاخص خطر در ماهی کپور معمولی کمتر از یک بود. بنابراین مصرف ماهی کپور معمولی غیرمحتمل است که سبب بروز عوارض سوء بهداشتی برای مصرف کنندگان شود.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، استانداردهای جهانی ، جذب روزانه ، خطر پذیری ، کپور