ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی روستایی استان ایلام (مطالعه موردی: دهستان کارزان)

کیفیت زندگی مفهومی چندوجهی است و برای نشان دادن میزان رضایت فرد از زندگی و معیاری برای تعیین رضایت و یا رضایت نداشتن افراد و گروه ها از ابعاد مختلف زندگی به کار می رود که به عواملی ازجمله اشتغال، درآمد مناسب، دسترسی به خدماتی مانند آموزش و بهداشت، سلامت، امنیت و غیره وابسته است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- پیمایشی و با هدف ارزیابی کیفیت زندگی در روستاهای دهستان کارزان تدوین شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل همه روستاهای دارای 20 خانوار و بیشتر دهستان کارزان است (4416 = N) که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای، 238 سرپرست خانوار به عنوان نمونه برای کامل کردن پرسش نامه انتخاب شده اند. ابزار تحقیق، پرسش نامه ای بود که روایی آن براساس نظر گروهی از متخصصان تایید شد و برای تعیین میزان پایایی مقیاس اصلی پرسش نامه، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد (0/872). داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد براساس دیدگاه های نمونه مورد مطالعه، به غیراز مولفه کیفیت محیط مسکونی، سایر مولفه های مورد بررسی برای سنجش کیفیت زندگی پایین تر از حد متوسط هستند. روستاهای مورد بررسی نیز با در نظرگرفتن ابعاد کیفیت زندگی و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و تست دانکن در چهار طبقه دسته-بندی شده اند. همچنین، در این مطالعه رابطه معنادار مثبتی بین جمعیت و سطح کیفیت زندگی در روستاهای مورد مطالعه در سطح آلفای 5% و ضریب 0/685 مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شاخص های ذهنی ، ارزیابی ، نواحی روستایی ، دهستان کازران