مقایسه تغییرمکان دیواره های پایدارسازی شده گودبرداری های عمیق به روش شمع فولادی و انکراژ، بر اساس روش اجزا محدود و نتایج مانیتورینگ: مطالعه موردی

رشد روز افزون جمعیت و کمبود زمین های مناسب برای ساخت و ساز، منجر به افزایش ارزش زمین در محیط های شهری شده و در نتیجه تمایل به استفاده از ساختمان های بلند بسیار افزایش یافته است. در بسیاری از این گونه ساختمانها احتیاج به گودبرداری های کم عمق و عمیق می باشد. روش های مختلفی جهت پایدارسازی دیواره های گودبرداری شده وجود دارد که هر یک از آن ها دارای معایب و مزایای مختلفی هستند. یکی از مسایل مهم در ارتباط با اینموضوع، انتخاب روش مناسب جهت پایدارسازی و ارزیابی تغییر مکان دیواره های گود و اثرات آن بر سازه های مجاور است.این مقاله به بررسی موردی تغییرمکان دیواره های پایدارسازی شده به روش شمع فولادی و انکراژ (دیوار برلنی) گود پروژه چند منظوره فرمانیه واقع در شمال شهر تهران می پردازد. این پروژه با زیربنایی بیش از 15000 متر مربع و عمق گودبرداری حداکثر 45 متر، یکی از بزرگترین پروژ های گودبرداری اجرا شده در داخل کشور تاکنون می باشد. به منظورکنترل و پایش تغییرشکل دیواره ها و سازه های همجوار گود، عملیات مانیتورینگ با استفاده از دوربین های نقشه برداری،بصورت منظم و دوره ای انجام گرفته است. مقایسه تغییرشکل های منتج از نرم افزار المان محدود مورد استفاده در طراحی سازه نگهبان (نرم افزار Plaxis) و عملیات پایش، حاکی از آن است که در صورتی که مدلسازی دیواره های گود به درستی انجام گردد و کلیه عوارض موجود در واقعیت، در طرح پایدارسازی دیده شود، نرم افزار Plaxis ابزاری قدرتمند جهت تخمین تغییرشکل دیواره های گود می باشد.

کلیدواژه ها:

گودبرداری عمیق ، مانیتورینگ ، شمع فولادی ، انکراژ ، دیوار برلنی ، المان محدود