بررسی اثرات تعداد و محل میراگر در ساختمان های کوتاه مرتبه بتنی

کنترل و کاهش پاسخ سازه ها در برابر زلزله از مهمترین پارامترها و معیارهای طراحی پیش روی مهندسان سازه می باشد.مقاوم سازی سازه از طریق فراهم نمودن سختی مورد نیاز و اتلاف یا کاهش انرژی از راهکارهای اصلی در رسیدن به اینهدف میباشد که بنا بر نیاز، شرایط و امکانات لازم، هر یک از روش های فوق در دستور کار قرار می گیرد. در این مقاله بااستفاده از افزودن میراگر ویسکوز به سازه بتنی، میزان مقاومت سازه مورد بررسی قرار گرفته است. به نحوی که یک سازهکوتاه مرتبه 5 طبقه طراحی شده و سپس 3 زلزله کوبه، منجیل و سن فرناندو به این سازه اعمال شده و پاسخ دریفت، تغییرمکان، برش، شتاب و سرعت بام سازه اخذ شده است. در ادامه با افزودن میراگر به سازه، میزان تغییرات پاسخ سازه در پارامترهای مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. جهت بررسی دقیق تر و جزیی تر موضوع، تغییر محل میراگر با انتقال آن به قابمیانی و افزایش تعداد میراگر از یک میراگر به دو میراگر در سازه مذکور مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان میدهد به طور کلیاستفاده از میراگر در کاهش پاسخ سازه بی تاثیر نبوده و منجر به پایداری و استحکام بیشتر سازه می گردد که بسته به نوعزلزله اعمال شده به سازه می توان از یک یا دو میراگر در قاب بیرونی یا میانی استفاده نمود. در نگاهی جزیی تر می توانگفت در سازه 5طبقه استفاده از یک یا دو میراگر باعث کاهش پاسخ سازه در برابر زمین لرزه می شود.

کلیدواژه ها:

میراگر ویسکوز ، دریفت ، تغییر مکان ، برش پایه ، شتاب