باز زنده سازی دانش بومی استفاده از سطوح آبگیرباران در جزایر اقماری کیش( کیش، هندورابی، فارور) راهکاری جهت توسعه منابع زیست محیطی و تامین آب در جزیره فارور
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی هیدرولوژی ایران
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 690
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WRRC02_345
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
چکیده مقاله:
جزایر کیش فارور هندورابی از دیدگاه اقلیمی در ردیف نواحی خیلی خشک ایران به شمار می رود. با توجه به برنامه های توسعه جرایز اقماری کیش از جمله فارور و نبود هیچ گونه منابع آب و تاسیسات می توان با توسعه دانش بومی استحصال آب باران به عنوان گزینه پایدار جهت تامین آب وتوسعه در خور در این جزیره پرداخت. ازخصوصیات اقلیمی این جزایر بارندگی با پراکنش نامنظم و عمدتا به صورت رگباری می باشد. در همین مناطق شاهد رواناب و سیلاب های فراوانی هستیم که هر ساله از دسترس خارج شده و به خلیج فارس می ریزد. به عنوان یک راه حل در دهه های اخیر، توجه دنیا به سمت روزآمد نمودن بعضی روش های سنتی استحصال آب که علاوه برساده و ارزان قیمت بودن، قابل اطمینان نیز هستند، جلب شده است. استحصال باران شاخص ترین تکنیک های مدیریت بهره برداری از باران برای احیای اراضی بیابانی به منظور توسعه فضای سبز و نخیلات، احیا جنگل ها و تولید علوفه برای حیات وحش می باشد. این مقاله با جمع آوری مستندات و تجربیات و دانش بومی استحصال باران به عنوان گزینه ای جهت توسعه و ایجاد پوشش گیاهی و تامین آب برای حیات وحش این جزیره پرداخته همچنین برای اولین بار بند سنگ ملاتی تاریخی هندورابی شناسایی شده است.
کلیدواژه ها:
استحصال آب باران- فارور-دانش بومی- تامین آب- کیش
نویسندگان
مصیب شیرانی
کارشناس محیط زیست سازمان منطقه آزاد کیش
محبوبه صفرنژاد
کارشناس معاونت اجتماعی سازمان منطقه آزاد کیش، دانشجوی کارشناسی ارشد تغییرات اقلیمی دانشگاه پیام نور کیش