روند تغییرات SAR و EC آب های زیرزمینی دشت سیلاخور واقع در استان لرستان

تعیین کیفیت آب در مدیریت منابع آب از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و پایش و پهنه بندی آن به عنوان یک اصل مهم در برنامه ریزی ها باید مد نظر قرار گیرد. هدف از انجام این مطالعه بررسی روند تغییرات SAR و EC در آب های زیرزمینی دشت سیلاخور بوده است . بدین منظور از داده های کیفی جمع آوری شده از اداره آب منطقه ای استان لرستان در دوره آماری سال های (1364 - 1391) استفاده شد. جهت تهیه نقشه و پهنه بندی پارامتر های SAR و EC با استفاده از GIS دو روش میانیابی Kriging و IDW به کار گرفته شد و از معیارهایRMSE و ME برای ارزیابی این روش ها استفاده گردید. نتایج حاصل نشان داد برای میانیابی هردو پارامتر کیفی روش Kriging نتایج مناسب تری نسبت به روش IDW داشته است. تغییرات مکانی این دو پارامتر با استفاده از روش Kriging در سال های 1364، 1374، 1384و 1391 ترسیم گردید. نتایج بیانگر تغییرات اندک زمانی و مکانی این دو پارامتر در دشت سیلاخور بود. بر اساس این دو شاخص متوسط شوری آب زیرزمینی در منطقه مورد مطالعه در دوره های مورد بررسی به ترتیب برابر 638، 501، 530 و 583 میکروموس بر سانتیمتر بود.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، پهنه بندی ، روند تغییرات کیفی ، کیفیت آب ، .GIS