استفاده از شاخص کیفیت آب زیرزمینی (GWQI) در ارزیابی کیفی آبخوان جهت مصارف شرب و آبیاری
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی هیدرولوژی ایران
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 704
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
WRRC02_082
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396
چکیده مقاله:
هدف از انجام این مطالعه بررسی کیفیت آب زیرزمینی دشت شمیل - آشکارا با استفاده از شاخصGWQI برای آبیاری و شرب است. در این تحقیق از داده های کیفیت آب که توسط شرکت آب منطقه ای هرمزگان از 30 حلقه چاه نمونه گیری و استخراج شده اند، استفاده شد. پارامترهای هیدروژیوشیمیایی اندازهگیری شده عبارتند از pH، EC، TDS، SO4، HCO3، CL، Na، Mg، Ca و TH(سختی کل). با استفاده از این داده ها شاخص GWQI برای هر چاه محاسبه و سپس در محیط GIS با کمک دستور Kriging پهنه بندی شد. نتایج نشان دادند که آب زیرزمینی دشت شمیل - آشکارا از نظر شرب دارای کیفیت خیلی خوب و خوب نبوده و تنها در محدوده ی خیلی ضعیف و نامناسب قرار دارد. و همچنین مقدار این شاخص از نظر آبیاری، در کلاس محدودیت کم، متوسط و شدید قرار دارد. دلیل بالا بودن شاخص کیفیت آب زیرزمینی در شمال و مرکز دشت را میتوان وجود سازند هرمز (وجود گنبد نمکی) و عبور رودخانه ی شور ده شیخ دانست.
نویسندگان
صابر میرزایی سیرویی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمدباقر رهنما
دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
نسرین سیاری
استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان