آسیب شناسی تربیت دینی و اخلاقی در مدارس ایران با تاکید بر عرفان های کاذب

یکی از ثمرات و اهداف نظام اسلامی تربیت جامعه های اسلامی می باشد که تربیت اسلامی دینی، ثمره جامعه ای دینی است، تعلیم و تربیت دینی محصول کارکرد تمام دستگاه های فرهنگی- تربیتی مثل مدرسه، خانواده، رسانه های جمعیف و تمام نهادهای سیاسی، اقتصادی، قضایی و ... در کنار محیط اجتماعی است. وفاداری به باورها و آموزه های دینی وتجلی آن در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های نهادهای یادشده زمینه ساز و تسهیل کننده تحقق اهداف تربیت دینی است و پایبند نبودن به آنها یا کارکردهای نامطلوب این نهادها مانع جدی و آسیب زا در فراروی مخاطبان تربیت است؛ ولی با توجه به مسیول بودن تمامی نهادها، می توان گفت که نقش آموزش و پرورش را در این امر پررنگ تر می توان تلقی کنیم. با توجه به اینکه امروزه بر اساس بحران های مختلف وجبرهای محیطی و فرهنگی موجب حمله و حرکت تهاجمی به سمت تربیت دینی از سمتبیگانگان و رسانه های بیگانه جهت پیدا می کند، لذا در این تحقیق سعی می شود که به آسیب شناسی تربیت دینی و اخلاقی را در مدارس مورد واکاوی قرار داده وآن را با توجه به عرفان های کاذب و نقش آن مورد بررسی قرار دهیم و در پایان به ارایه راهکارها و پیشنهاداتی در این زمینه بپردازیم.

کلیدواژه ها:

ترتیت دینی واخلاقی ، عرفان های کاذب ، آسیه شناسی ، مدارس ایران