ارزیابی، تشخیص و درمان کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش فعالی

بیش فعالی (ADHD) اختلال مزمنی است که میلیونها کودک به آن مبتلا بوده وگاهی تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا می کند. ADHD مجموعه ای از اختلالات شامل بی دقتی، بیش فعالی و عدم کنترل رفتار می باشد. کودکان مبتلا به ADHD اعتماد به نفس کمی دارند و در رابطه های دوستی و حضوردر مدرسه مشکل دارند. در این کودکان در مقایسه با همسالانشان بی نظمی، آشفتگی و فراموشی بیشتری دیده می شود دایما والدین و معلم ها متوجه می شوند که این کودکان در گوش کردن به صحبت ها مشکل دارند، تمرکز ندارند و به راحتی دچار حواس پرتی می شوند. در اتمام تکالیف روزانه مشکل داشته و بیشتر از همسالانشان فعالیت هایشان را تغییر می دهند و کمتر کاری را به اتمام می رسانند. مشکلات عدم بازداری در کودکان مبتلا به ADHD به صورت بی قراری و فعالیت بیش از حد نمایان می گردد. آنها با سروصدای زیادی بازی می کنند، زیاد حرف می زنند، فعالیت های دیگران را بهم می زنند و کمتر از دیگران قادرند در یک مسیر مشخص، بازی کنند. این کودکان گویی مانند موتور را می روند و دایم در حال حرکتند. بسیاری از ما حداقل برخی از علایم بالا ارتباطش با با سایر افراد یا وضعیت شغلی یا تحصیلی اش را دچار مشکل کند. گاهی علایم این بیماری با افزایش سن کاهش می یابد. با این حال افراد می توانند با یادگیری روش های مختلف آنرا کنترل نمایند. درمان با تجویزدار و مداخلات رفتاری صورت می گیرد. تشخیص زود هنگام در کنار درمان می تواند نتایج بسیار متفاوتی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه- بیش فعالی ، ارزیابی ، تشخیص ، درمان