هوشمندی تجاری، کلید موفقیت و بقا

هوش اولین بار در دهه 90 میلادی در دانشگاه استانفورد با مطالعه 164 سازمان در کشورهای گوناگون و ارتباط آن با عملکرد سازمان ها معرفی شد. یکی از مهمترین عوامل ایجاد انگیزه و پویایی در اعضای هیات علمی،یادگیری است.به عبارتی، یادگیری کلید موفقیت و بقا در سازمان یادگیرنده است.سازمان های یادگیرنده را به تعبیری دیگر می توانیم سازمان های دانش آفرین بنامیم، سازمان هایی که در آنها خلق دانش و آگاهی های جدید، ابداع ها وابتکارها یک کار تخصصی و اخنصاصی نیست.بلکه نوعی رفتار همگانی است،روشی که همهاعضای سازمان بدان عمل می نمایند. مفهوم سازی روشن هوش، دارای اهمیت عملی است و به متخصصان بالینی، امکان می دهند سطح کلی رفتار بیمار، سطح کنونی کارکرد فرد و پیش بینی وضعیت وی در تصمیم گیری ها و موقعیت های مختلف را به دست آورند تا استنباط هایی در مورد سبک برخورد وی با مسایل و یک برداشت مقدماتی در خصوص ویژگی های شخصیتی اش به دست آید. روان شناسان معتقدند، هیچ شاخه ای از این علم به اندازه مطالعه و ارزیابی هوش، در بهزیستی انسان موثر نبوده است (پور شریفی، 1382 : 21 ) .فناوری های نوین با سرعتی سرسام آور در حال پیشرفت هستند، به طوری که جوامع به صورت عام و بازار به صورت خاص با شتابی وصف ناپذیر به دنبال ترفند هایی می گردند که بقایشان را در این عرصه آشفته و متلاطم تضمین کنند. سازمان ها باید بپذیرند که فلسفه حیاتشان تغییر کرده است و دیگر زنده بودن به معنای رسیدن به وضعیت سوددهی مداوم نمی تواند باشد و باید به دنبال رقابت و ابزار آن باشند، چرا که امروزه کمتر شرکتی در این عرصه به صورت سنتی و به دور از قواعد جدید بازی کسب و کار می کند و برای اینکه بتوان پا به پای رقبا باقی ماند یا شاید بسختی و با مهارت بسیار بتوان یک قدم از آنها پیش گرفت، می بایست به قواعد جدید بازی کاملا مسلط بود تا شاید روزی بتوان خود یک قاعده جدید انگاشت. بنابراین تسلط بر فناوری های جدیدی مانند هوش تجاری در کسب و کارها یک الزام وضرورتی اجتناب ناپذیر تلقی می شود(اسماعیلی وگودرزی، 1386)

کلیدواژه ها:

هوش سازمانی ، کسب و کار ، سازمان