نقش آموزش تخصصی علمی کاربردی در افزایش وضعیت اشتغال

بسیاری از محققان بیکاری در جوانان را فقدان مهارتهای لازم جهت اشتغال بر شمرده اند. محققین کیفیت پایین نیروی کاری جوان و بالا بودن نرخ بیکاری را با نامناسب بودن آموزشهای ارائه شده مرتبط می دانند. این محققان فقدان مهارتهای لازم در افراد را به عنوان یکی از عوامل اصلی مداخله گر در بازار کار تلقی می کنند. در این بین آموزش علمی – کاربردی که در واقع یک نوع مهارت اندوزی بر اساس تقاضای بازار کار محسوب می گردد با ایجاد شغل برای جوانان و تضمین آینده شغلی جوانان شاغل غیر ماهر و با موقعیتهای شغلی ناپایدار و در معرض بازخریدی با معضل بیکاری مقابله می نمایند. در این تحقیق ضمن بررسی وضعیت اشتغال دانش آموختگان سه دوره علمی – کاربردی رشته تکثیر و پروش میگو مرکز بوشهر طی سالهای 79-75 نرخ اشتغال دانش آموختگان 78/39 و نرخ بیکاری 21/61 درصد به دست آمده است و این نتیجه در مقایسه با نرخ اشتغال و بیکاری دانش آموختگان دانشگاههای نظری بر اساس آزمون T معنی دار است و در بررسی عوامل موثر در پایین بودن نرخ بیکاری دانش آموختگان علمی کاربردی از جمله مهارت دانش آموخته، تقاضای بازارکار، مدرک تحصیلات عالی ، جنسیت دانش آموخته، بر اساس آزمون آماری اثر بخشی ماهیت آموزشهای علمی کاربردی بیش از سایر عوامل بوده است.