سیاست گذاری استراتژیک در انرژی های تجدیدپذیر برای توسعه پایدار

دراین مقاله با ارایه یک نوآوری در انتخاب راهکارهای مدیریتی، از تلفیق روش TOWS 2 و AHP فازی 3، روشی به نام TOWSفازی تدوین گردیده است. در این روش با تکیه بر شواهد و قراین و همچنین نظرات کارشناسان خبره ابتدا، نقاط ضعف، نقاط قوت، فرصت ها و تهدیدات استراتژی مدیریتی بکار گرفته شده در فضای قطعیت موجود، معین و سپس در یک تناظر ماتریسی در فضای فازی اقدام به پیشنهاد راهکارهای واقعی و قابل اجرا می گردد. در این روش از اعداد فازی مثلثی جهت شبیه سازی فضای تصمیم گیری استفاده می شود. در نهایت استراتژی دارای اهمیت بالاتر انتخاب می گردد. این شیوه به راحتی مدیران را از میزان موفقیت استراتژی درپیش گرفته مطلع ساخته، با تجزیه و تحلیل داده ای آنها را به سمت استراتژی شدنی تر)با توجه به عوامل مختص اجرای آن استراتژی( برای توسعه پایدارتر کاربری انرژی های تجدیدپذیر در ایران، مجاب می نماید.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، توسعه پایدار ، انرژی های تجدیدپذیر