بررسی مولفه های موثر بر کیفیت پیاده راه های شهری نمونه موردی پیاده راه 17 شهریور

حرکت پیاده طبیعی ترین، قدیمی ترین و ضروری ترین شکل جا به جایی انسان است. طراحی مسیر های پیاده با هدف تامین نیاز های اساسی و تفریحی عابرین به عنوان اولین گام در جهت حفظ حضور عابرین پیاده با هدف احیاء حیات مدنی و اختصاص حداکثر فضا به عابر پیاده و حداقل نمودن فضای مورد نیاز وسایل نقلیه است. امروزه تقریبا تمامی مطالعات مربوط به بازسازی و تجدید حیات مراکز شهری ، معابری با اولویت تخصیص به عابرین پیاده با کاربری تجاری مد نظر قرار می گیرد. این مسیرها از عواملی به شمار می آیند که قادر به تضمین دوام زندگی و در نتیجه پایداری مراکز کهن شهری خواهند بود. لذا رونق این فضاهای شهری مستلزم وجود معیار و مولفه هایی جهت افزایش کیفیت این فضاهای شهری می باشد. در سال های اخیر احداث پیاده را ها در شهر ها و کلانشهرهای ایران مورد توجه جدی مدیریت شهری قرار گرفته است. این پژوهش با هدف شناسایی مولفه های موثر بر کیفیت این فضاهای شهری پرداخته است. محور پیاده راه 17 شهریور به عنوان محدوده مورد مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفته است. ارزیابی از طریق مشاهده میدانی و نظرات شهروندان از طریق پرسشنامه تهیه گردیده ، و در نهایت به وسیله نرم افزار SPSS و آزمون های T به تحلیل این نظرات پرداخته شده است. نتایج بدست آمده گواه آن است که پیاده راه 17 شهریور از نظر مولفه های پیاده مداری در سطح مطلوبی قرار نگرفته است. اگر چه این پیاده راه از نظر تسهیلات پیاده روی( کف سازی و نور پردازی ...) در سطح نسبتا مناسبی قرار دارد ولی متاسفانه با توجه به این که احداث این پیاده راه بدون جلب مشارکت و رضایت عمومی بوده حتی یک سال پس از بهره برداری از آن نارضایتی های جدی به همراه دارد و این موضوع یک ضعف اساسی محسوب می شود، و این نارضایتی در کاسبان محدوده نسبت به ساکنان و عابران پیاده از شدت بیشتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، مولفه های کیفیت ، کیفیت پیاده راه ، رضایت شهروندان ، پیاده راه 17 شهریور