بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر کاربرد در یادگیری مفهومی درس ریاضی پایه سوم راهنمایی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر کاربرد در میزان یادگیری مفهومی دانش آموزان پایه سوم راهنمایی در درس ریاضی می باشد.این پژوهش با توجه به ماهیت موضوع، اهداف و به دلیل استفاده از نتایج آن در زمینه آموزش و یادگیری از نوع کاربردی و از زمره طرح های شبهآزمایش با چهار گروه کنترل و آزمایش به شمار می آید. در این پژوهش، آموزش در کلاس های گروه آزمایش از طریق آموزش مبتنی بر کاربرد درکنار معلم و در کلاس های گروه کنترل به روش سنتی ارایه گردید، تا تاثیر متغیر مستقل بر میزان یادگیری مورد ارزیابی قرار گیرد. در این پژوهش ازطرح چهار گروهی سولومون 1استفاده شده است. جامعه آماری را کلیه دانش آموزان پسر سال سوم راهنمایی مدارس منطقه 19تهران که در سالتحصیلی 90-91مشغول به تحصیل بودند تشکیل می داد. که از این میان مدرسه امام خمینی عبدل آباد به عنوان نمونه قابل دسترس انتخاب شد.یک فرضیه به شرح ذیل مطرح شد:آموزش مبتنی بر کاربرد یادگیری مفهومی ریاضی پایه سوم راهنمایی را افزایش می دهد . برای آزمودن فرضیهچهار کلاس درس از این مدرسه انتخاب شدند. از دو گروه آزمایش و گواه اول، پیش آزمون به عمل آمد، که نتایج حاکی از این بود که بین دو گروهاز نظر سطح معلومات تفاوت معناداری وجود ندارد. در مرحله بعد جدول زمانی تنظیم گردید، که دو گروه آزمایش اول و دوم طی 8جلسه 60دقیقهای در مدت چهار هفته متوالی آموزش دیدند و یک جلسه نیز به پرسش و پاسخ و مرور مطالب پرداخته شد. برای اندازه گیری یادگیری گروه هایآزمایش و کنترل، یک هفته بعد از آخرین جلسه، پس آزمونی به طور همزمان از هر چهار گروه به عمل آمد که نتایج نشان داد که گروه هایی که باآموزش مبتنی بر کاربرد، آموزش دیده اند در مقایسه با آموزش معمول از یادگیری عمیق تر و بیشتری برخوردار شدند

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتی بر کاربرد ، یادگیری مفهومی ، آموزش سنتی ، روش آزمایشی