شناخت هویت کالبدی و بار معنوی و ادراکی نور در فضای معماری

معماری و نور به همان اندازه به یکدیگر وابسته اند که جسم و روح. یکی برای زنده بودن و دیگری برای حضور مادی در این جهان به دیگری نیاز دارد و آن هنگام که نور بر جسم فضا جاری می شود هر دو جهان مریی وجود پیدا می کنند. یکی از چالش هایی که معماری امروز با آن سر و کار دارد طرح این سوال است که حضور نور و بخصوص نور طبیعی در معماری می تواند معنایی فراتر از روشنایی داشته باشد و آیا دستیابی به الگوی صحیحی از بکارگی ری نور امکان پذیر است و یا اساسا لزومی در آن است مساله مهم در این میان آن است که با باال رفتن تکنیکهای ساخت و ساز دستیابی به سهولت در اجرا، در بیشتر موارد توجه به ظرافت هایی که در گذشته و در سبک های متنوع معماری کشورمان به نور بوده متاسفانه امروزه دیگر به چشم نمی خورد و به نظر می رسد نیروی کارآمد نور در ادراک فضا و باال بردن کیفیت معماری وبدنبال آن کیفیت زندگی بدون استفاده شده است . دو نکته کلیدی که در طراحی معماری باید همواره مورد توجه قرارگیرد: 0 -کالبد فیزیکی 2 -کالبد روانی مجموعه . معمار برای رسیدن به کالبد فی زیکی مطلوب معموال طی یک طبقه بندی مشخص عملکردهای فیزیکی را درطراحی جای می دهد اما دستیابی به کالبد روانی هر مجموعه ای نیازمند دقت و صرف وقت و حوصله و در عین حال اشراف به مجموعه عواملی است که شکل گیری معماری نقش دارند که متاسفانه در بسیاری از موارد نادیده گرفته می شوند

کلیدواژه ها:

شناخت ، هویت ، کالبدی ، بار معنوی ، ادراکی ، نور ، فضا ، معماری