اوتیسم کودکان برای طراحی اصول با رویکرد اصلاح الگوی رفتاری

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,426

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICOHACC02_225

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1396

چکیده مقاله:

معماری به عنوان یک حرفه ،مسیول ایجاد محیطی است که بر طرف کننده ی نیاز های همه نوع ازکاربران باشد بهرسمیت شناخته شدن کودکان به عنوان شهروندان برابر و دسترسی به تمامی خدمات صرفه نظر از نژاد ، مذهب ، گروه قومیتی، درآمد و جنسیت می باشد. همچنین طراحی برای کودکان خود نیازمند راهبردی است که تمام عرصه های زندگی را دربرگیرد: وزش حمل ونقل خدمات عمومی بهداشت محیط امکانات ورزشی و ... کودکان با نیاز های خاص نباید از چنین تطبیقی استثنا باشند. اوتیسم جزو اختلال های نافذ رشد است که با اختلال شدید در چند زمینه رشدی از جمله مهارت های تعامل اجتماعی،ارتباطی و رفتاری رو به رو است،همین موضوع باعث می شود تا تمایلات و فعالیت های کودکان مبتلا به طیف اوتیسم متفاوت از دیگر کودکان باشد.با توجه به جدید ترین آمار بدست آمده از هر 05نفر یک نفر 1 نفر مبتلا به اوتیسم می باشد. ولی با بروز قریب به اتفاق آن، متاسفانه جامعه معماری محروم از هر گونه استاندارد و ضوابط ساختاری و فیزیکی برای مراکز مخصوص بیمار اوتیسم است و متاسفانه پژوهش های زیادی در زمینه اوتیسم انجام نشده است.فضا های آموزشی، درمانی وتخصصی فقط در معدودی از کشور ها نظیر آمریکا و آلمان به کار گرفته می شود، ولی در ایران به دلیل عدم آشنایی با اوتیسم فقط یکی دو مکان آموزشی غیر استاندارد با تغییر کاربری ساختمان و تبدیل آن به این مراکز در تهران دایر است که طبق تحقیقات انجام شده به صورت میدانی در یکی از مرکز های ذکر شده 055 کودک مبتلا عضو می باشند که از خدمات کافی بهره نمی برند.فضای آموزشی و توان بخشی،برای کودکان اوتیسم باید دارای پتانسیل های لازم بر پایه شناخت ویژگی های روحی،روانی،و رشد کودکان بوده و از فضا های متنوعی برخوردار باشد در این راستا به پاسخگویی به نیاز های کودک، در فضا های طراحی شده باید علاوه بر توجه به ویژگی های روانی،تناسبات فیزیکی کودک را نیز در نظر داشته. هنوز نمی دانیم بیماری اوتیسم به چه علتی به وجود آمده است و بالطبع درمان قطعی آن هنوز مشخص نیست.اما آنچه می دانیم این است که تلفیقی از دارو، اصلاح الگوی رفتاری ، و انجام تمرینات خاص می تواند کودک را برای زندگی عادی آماده کند که خود مستلزم وجود مجموعه ای تخصصی مناسب با شرایط رفتاری،جسمانی و حساسیت های خاص کودکان اوتیسم می باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

هلیا کارگر

دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی صنعتی مازندران

مریم رزقی

دکتری شهرسازی مدرس دانشگاه

وحید حیدرنتاج

استادیار و عضو هییت علمی دانشگاه مازندران