بررسی جلوههای معماری پایدار در معماری بومی خانه (نمونه موردی های بومی شیراز)

به دلیل وسعت جغرافیایی و تنوع آب و هوایی در ایران شاهد به وجود آمدن تنوع در بافت و کالبد شهری و روستایی بوده ایم. این مهم متاثر از اقلیم هر منطقه میباشد و اقلیم در هر نقطه از این سرزمین و برای هر منطقه از ایران به صورت مجموعهای منظم از پوشش گیاهی، میزان بارش، درجه حرارت، دما و میزان تابش آفتاب در آن منطقه تعریف میشود. در پی این مسیله با آگاهی از این عناصر اقلیمی و آب و هوایی، از گذشته تا به امروز شاهد پیدایش معماری بومی مختص هر منطقه بودهایم. این معماری بومی با رویکرد پاسخگویی به نیازهای اقلیمی و محیطی ساکنان هر منطقه با هدف ارتقا سطح آسایش اقلیمی به وجود آمدهاست. در این پژوهش سعی شدهاست تا بار دیگر به بازشناخت هویت معماری پایدار، معماری بومی و سنتی هر منطقه و تطبیق اصول معماری پایدار با معماری بومی، گامی در جهت بازیابی مشخصههای معماری پایدار (همساز با اقلیم) برداریم. در این مقاله ابتدا به شناخت اصول و تعاریف پایداری و معماری پایدار پرداخته شدهاست؛ سپس اصول و تعریف معماری بومی بیان گردیدهاند؛ در پایان با فرض بر این که خانههای بومی و سنتی در شهر شیراز به میزان قابل قبولی پاسخگوی شرایط آسایش زیستی و محیطی در گذشته بودهاند به بررسی مولفههای تاثیرگذار معماری پایدار در معماری بومی پرداخته شدهاست.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری بومی ، شاخصه های معماری پایدار ، شهر شیراز