برنامه ریزی و مدیریت ایمنی در حمل و نقل و ترافیک شهری منطقه مورد مطالعه:شهرستان همدان

حوادث ناشی از رانندگی هر ساله جان تعداد بسیار زیادی از افراد جهان را می گیرد. از نظر تعداد متاسفانه ایران با بیش از 25000 کشته در چند سال اخیر بالاترین رتبه از نقطه نظر قربانیان سالانه حوادث رانندگی به خود اختصاص داده است. در سال 1998تصادفات ترافیکی نهمین علل جراحت و مرگ و میر انسان ها در جهان معرفی شده است اما به دلیل رشد روز افزو ن تعداد وسایل نقلیه و نیز احداث راه های جدید با سرعت های عملکردی بالاتر آشکار است که این تعداد در صورت عدم کنترل صحیح هر ساله رشد خواهد نمود و تا سال 2020 تصادف ترافیکی به سومین عامل اصلی مرگ و میر انسان ها تبدیل می گردد. هزینه های گزاف اقتصادی و اجتماعی تصادفات رانندگی و آثار کوبنده فیزیکی و روانی آن روی افراد جوامع، این روزها یکی از مهمترین موضوعات تحقیقات علمی در سراسر دنیا خصوصا برای کشورهای در حال توسعه است، زیرا تعداد تصادفات در کشورهای مزبور در حال افزایش بوده و هزینه های مستقیم و غیر مستقیم آن نیز در مقایسه با کشورهای توسعه یافته بسیار بالاتر است. ترافیک را می توان در قالب یک سیستم دارای اجزا گوناگون که غالبا به صورت سه جز انسان، وسیله نقلیه و محیط (مسیر) مطرح است تعریف نمود. همچنین یک تصادف را می توان در واقع تقابل شدید میان اجزا این سیستم و در واقع یک نقص در این سیستم دانست. سازمان حمل و نقل انگلستان تصادف را یک واقعه تصادفی و چند فاکتوری که همواره در موقعیتی که یک یا چند نفر برای چیره شدن به یک یا چند عامل از این سیستم در آن دخیل می گردند معرفی می کند. در این تعریف، سهم مشارکت این اجزا در یک رخداد منجر به تقابل یا تصادف، در بیشترین سهم مربوط به عامل راننده و در کمترین سهم مربوط به عامل وسیله نقلیه می باشد. با این وجود در این میان سهم محیط سیستم ترافیکی یا همان جاده ها در حدود 34 درصد بوده و اهمیت توجه به عامل راه را در مطالعات اصلاح نقاط پر تصادف آشکار می کند. هدف مقاله برنامه ریزی و مدیریت ایمنی در حمل و نقل و ترافیک شهری(منطقه مورد مطالعه:شهرستان همدان) وبصورت پیمایشی می باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، مدیریت ایمنی ، حمل و نقل ، ترافیک ، همدان