برنامه ی درسی بومی درپرتوآموزش جهانی

برنامهی درسی مظهر فلسفه آموزش و پرورش و مهم ترین عامل در فصل یادگیری تلقی میشود برنامه ی درسی مینیاتوری است که علاوه بر پاسخ به نیازها به خلق نیازها و ترسیم بسته های آموزشی میپردازد وبابستر سازی و ظرفیت سازی فکری واقعیتهای زندگی را باخودزندگیعجین می سازد و با ایجاد بصیرت و دیدگاه معقول واجدین شرایط یادگیری و آموختن را برای ایجادتغییراماده می نماید در عصر فرا مدرن با توجه به رویکرد جهانی شدن، انسان با بحران هایی چون از خود بیگانگی و بحران معنویت روبرو شده است . که دراین مقاله به منظورهمسویی آموزش بومی با پارادایم جهانی شدن، برنامه ی درسی معنوی مطرح میگردد برنامه ی درسی معنوی سعی در رشد همه جانبه فرد ، رشد عقل در پرتو روح و روان ، ارزش مداری و نگاهی فلسفی دارد برنامهی درسی معنوی با تاکید بر ابعاد درون فردی ، میان فردی ، برون فردی و ماورا فردی می تواند گامی موثر در جهت ،جهانی شدن و بومی ماندن بردارد براین اساس بااستفاده ازتیوریهایی چون تیوری کریستال ، د.ان .ا، قفس پرنده، قارچ و امیب اشکال متفاوتی از جهت گیری محلی و وابستگی جهانی ارایه گردد که هریک دارای نقاط قوت و ضعف خاص خود می باشند که کارکردآنها درطراحی برنامه ی درس و جهانی شدن آموزش بررسی میگردد

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، بومی ماندن ، برنامه ی درسی معنوی و تیوریهای چندگانه چنگ