اثر بخشی آموزشی گروهی خودکارآمدی بر کیفیت زندگی و رفتار کارآفرینانه معلولین جسمی – حرکتی

پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی خودکارآمدی بر کیفیت زندگی و رفتار کارآفرینانه معلولین شهر ایلام می باشد. به همین منظور پس از انتخاب افراد از بین 175 نفر (بصورت مختلط) و استفاده از فرمول کوکران نمونه به دست آمده به 120 نفر تقلیل داده شدند و از بین 120 نفر 50 نفر (دامنه سنی 17 تا 33 سال)، که در پرسشنامه ها (پرسشنامه کیفیت زندگی QOL و پرسشنامه رفتار کار آفرینانه مصحف) استفاده شده است، بعنوان نمونه نهایی انتخاب واز روش نیمه تجربی استفاده، و به دو گروه گواه واستنباطی از تحلیل کواریانسF و (T آزمایشی، همراه با پیش آزمون و پس آزمون تقسیم شدند و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و لوین استفاده شد. نتایج حاضر نشان داد که با افزایش آموزش خودکارآمدی و ایجاد انگیزش کارآفرینانه، کیفیت زندگی در این گروه مورد مطالعه اثر مثبتی داشته است

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، کیفیت زندگی ، رفتارکارآفرینانه ، معلولین ، شهرستان ایلام