مطالعه و بررسی سه فضای حسینیه ارشاد، کافه نادری و نرم افزار تلگرام به مثابه حوزه های عمومی

هابرماس حوزه عمومی را فضایی می داند که در آن افراد صرف نظر از هر گونه جایگاه مشخص از قبیل جایگاه اجتماعی و اقتصادی شان با یکدیگر و از طریق مفاهمه مبتنی بر تعقل و استدالل ارتباط برقرار کرده و در ارتباط با مسایل مختلف، با یکدیگر به مباحثه می پردازند. هابرماس وجود حوزه عمومی را امکان مناسبی برای شکل گرفتن مجموعه ای از رفتارها، مواضع و جهت گیری های ارزشی و هنجاری و همچنین عمل افراد در پیکره ای واحد و عمومی می داند. آن چه که مشخص است، امروزه حوزه های عمومی، در شکل و شمایل گذشته از دست رفته اند؛ اما جامعه نیاز به آن را حس می کند و سعی می کند از فرصت های موجود برای شکل دادن حوزه عمومی استفاده کند. حسینیه ارشاد و کافه نادری دو فضای متفاوت بودند که در دهه های چهل و پنجاه نقش عمده ای به عنوان فضاهای عمومی ایفاء کردند. و آن چه که در این مقاله به آن پرداخته شده است مطالعه و بررسی سه فضای متفاوت حسینیه ارشاد، کافه نادری و نرم افزار یا اپلیکیشن application تلگرام به عنوان یکی از شبکه های اجتماعی مجازی و وجه شباهت آن ها در عملکرد یکسان شان به عنوان حوزه عمومی می باشد. این مهم با مطالعه نظری این سه فضای متفاوت با استفاده از نظریه های مرتبط با هویت و حس مکانی کوین لینچ و شوتز ، حوزه عمومی هابرماس ، پیش برده می شود و در نهایت سعی شده است با تکیه بر نظریه ازجاکندگی گیدنز و نظریه فینبرگ مبتنی بر تعین ناقص فناوری، اهمیت و ارتباط تلگرام به عنوان یکی از شبکه های اجتماعی مجازی قابل نصب در تلفن های همراه با کلیت این موضوع تبیین شود.

کلیدواژه ها:

حوزه عمومی ، تلگرام ، حسینیه ارشاد ، کافه نادری