نقش زنان در اقتصاد سبز
محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی اقتصاد سبز
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 586
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GETOROUD04_042
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396
چکیده مقاله:
اقتصاد پایدار و سبز یکی از اهداف بلندمدت بشریت برای نجات زمین اقتصاد سبز، اقتصادی دانش بنیان و بر پایه نوآوری، فناوری و شایستگی است که در کشور ما با پشتوانه بانوان کارآفرین می تواند مراتب رشد را با سرعت بیشتری طی کند. اقتصاد سبز، اقتصادی است که در سایه زندگی انسانهای پیشرفته و عدالت اجتماعی پدید میآید، در حالی که در آن خطرها و آسیب های زیست محیطی در کمترین میزان ممکن است.مطابق آمارها، ایران جزو 10 کشور بیشترین تولیدکننده دی اکسیدکربن و دارای رتبه 105 شاخص جهانی عملکرد محیط زیستی و رتبه 54 شاخص جهانی عملکرد تغییرات اقلیم است. این رتبه های نگران کننده، ناشی از آلودگی های افسار گسیخته، اتمام منابع آب زیرزمینی و سطحی، فرسایش شدید خاک، جنگلتراشی، تخریب های فزاینده، نابودی تنوع زیستی و خدمات بوم سازگان (اکوسیستم ها)، صنعت ناسازگار و جانمایی نامناسب، سیاست گذاری های موقت و ناپایدار است که همه منجر به وضعیت بغرنج محیط زیست و مشکلات حاد زیستی کشور شده اند.الگوی اقتصاد سبز که متضمن سبزکردن مدل سرمایه گذاری و اقتصاد در کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه است، به منظور ارتقای حمایت و حفاظت زیست محیطی ارایه شده است به طوریکه هم منجر به اشتغال زایی و هم رشد اقتصادی شود. البته اکنون برداشت ها و دیدگاه های مختلفی در رابطه با اقتصاد سبز مطرح است. یک اقتصاد سبز می تواند معضل فقر را کاهش دهد و منجر به ارتقای رفاه در سطح جامعه شود .همچنین میتواند از طریق کاهش وابستگی به منابع طبیعی و جلوگیری از تخریب اکوسیستم و ایجاد زمینه برای تحقق رشد اقتصادی پایدار و همهجانبه، برابری را در جامعه افزایش دهد. تحقق اقتصاد سبز و ایجاد زمینه برای اشتغال زنان به مشاغل سبز، مستلزم آن است که اطلاعات و دانش لازم و سطحی از مهارت های مرتبط با توسعه و اقتصاد پایدار به زنان منتقل شود؛ ازاینرو گفته می شود که تحقق توسعه پایدار و اقتصاد سبز در تمامی کشورها اعم از توسعه یافته و درحال توسعه، مستلزم به رسمیت شناختن و تضمین برخورداری زنان از حق آموزش و پرورش است که به عنوان یکی از مصادیق مهم حقوق بشر قلمداد می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اکرم حسین پور
کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی ساری