ردپای اکولوژیکی انسان و آموزش مدیریت منابع آب

ما تنها یک زمین داریم و رد پای دخالت های خسارت بار بشر در همه جای آن دیده می شود. تقاضای سیری ناپذیر و جمعیت روز افزون ساکنان زمین، فشار غیر قابل تحملی را بر منابع موجود در این سیاره تحمیل می کند. تا آنجایی که بشر به مطالعه بر روی سیارات دیگر پرداخته است حداقل در کهکشان راه شیری , زمین تنها سیاره قابل حیات و زندگی برای موجودی با نیازمندی های انسان شناخته شده است . تمامی فعالیت های حیاتی و اقتصادی انسان ها به طور کامل به توانایی های اکولوژیکی زمین که طبیعت در اختیار انسانها قرار می دهد وابسته است. در ازای استفاده از این منابع هر فرد دارای تاثیراتی بر زمین و محیط زیست می باشد . به تاثیر فرد یا انسان بر محیط زیست یا بیوسفر رد پای اکولوژیک می گویند. پایداری و بقای بشر نیازمند بهره برداری از ظرفیت های بیولوژیکی زمین می باشد. بنابراین طبیعت تا زمانی قادر است نیازهای انسان را برآورده نماید که مصرف انسانی در راستای ظرفیت قابل تحمل زمین و ظرفیت احیا کنندگی آن باشد. و در اینجاست که میتوان پیوند نزدیکی،که بین شاخص ردپای اکولوژیکی و شاخص ظرفیت زیستی است را به وضوح مشاهده کرد.