بررسی رابطه بین افسردگی و کیفیت زندگی با هوش معنوی دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر زاهدان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین افسردگی و کیفیت زندگی با هوش معنوی دانشجویان دانشگاه پیام نور است. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه پیام نور زاهدان درسال تحصیلی 95 -96 به تعداد 228 نفر و حجم نمونه دانشجویان با توجه به جدول مورگان 140 نفر می باشد. روش نمونه گیری از نوع دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش ابزار گردآوری داده ها، سه پرسشنامه افسردگی بک-2 (1987 ،(پرسشنامه کیفیت زندگی (36-SF، (پرسشنا مه هوش معنویی آمرام (2007 (بود. تحلیل استنباطی داده ها نشان می دهد که آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان می دهد که بین مولفه نشانه های جسمانی با زندگی معنوی با هسته درونی - بین درک و ارتباط با سرچمه هستی با عامل عملکرد جسمانی ، محدودیت ایفای نقش به دلایل جسمانی ، درد بدنی و عملکرد اجتماعی - بین نشانه های عاطفی بامولفه عملکرد جسمانی ، محدودیت ایفاینقش به دلایل جسمانی و خستگی یا نشاط - بین نشانه های شناختی با مولفه سلامت عمومی، خستگی یا نشاط و سلامت روانی و همچنین بین نشانه های جسمانی با مولفه سلامت عمومی، عملکرد جسمانی، محدودیت ایفای نقش به دلایل جسمانی و محدودیت ایفای نقش به دلایل عاطفی همبستگی وجود ندارد. در باقی موارد همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد .همچنین متغیر نشانه های جسمانی بیشترین پیش بینی را از کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه پیام نور زاهدان داشته است. این متغیر توانسته است 119/0 از کیفیت زندگی را پیش بینی کند. مقدار fنشان دهنده ی 00/0معنادار بودن می باشد. ضریب بتای استاندارد نشان می دهد که در معادله رگرسیون متغیر کیفیت زندگی دارای ضریب 666/0 می باشد. میزان t در سطح 05/0 pمعنادار است.همچنین مقدار f نشان دهنده ی 076/0 و معنادار نبودن دو متغیر(هوش معنوی ، کیفیت زندگی) می باشد. در نتیجه بین هیچکدام از مولفه های هوش فرهنگیبا کیفیت زندگی رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، کیفیت زندگی ، هوش معنوی ، دانشجویان دانشگاه پیام نور