معماری پایدار در اقلیم گرم و خشک

انسان عصر مدرن با شکار سلطه به طبیعت بحران های توسعه رابیش از پیش دامن زد. در این راستا نیز به مقابله با پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر منجر به شکل گیری توسعه پایدار گردید. معماری پایدار برخاسته از توسعه پایدار، فرآیندی است برای حل مشکلات که طی آن منابع طبیعی قبل و بعد طی پروسه تولید و ساخت، به کمترین حد آسیب می بیند و بنایی کاملا سازگار با محیط (اقتصادی، اجتماعی، طبیعی) خلق می شود. معماری پایدار، نیازمند نگاه مسیولانه معمار است. معمار پایدار معمار محیطی محیط را اصلی ترین عامل موثر می داند. بنابراین لزوم شناخت همه جانبه کویر که بیش از دو سوم وسعت این سرزمین را فراگرفته لازمه ایجاد معماری پایدار کویر است. در این شناخت، از میان ابعاد سه گانه معماری پایدار، بعد زیست محیطی اهمیت خاصی دارد. مقاله حال حاضر علاوه بر نگاهی همه جانبه به کلیه عوامل موثر در معماری پایدارکویر بعد زیست محیطی را از منظر خاص مورد توجه قرار می دهد. در واقع این معماری نه تنها از کیفیت های محیط طبیعی خود نکاسته بلکه ماهیت آن را نیز ارتقاع بخشیده است. تکنیک های به کار رفته در این معماری در واقع بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را در برمی گیرد که در این مقاله به آن پرداخته شده است.