بررسی آموزش هندسه از طریق مقایسه روشهای سنتی و دست سازه های آموزشی

از اوایل قرن بیستم متخصصان تعلیم و تربیت برای بالا بردن کیفیت آموزش استفاده از وسایل کمک آموزشی را توصیه میکنند. استفاده از دستسازهها و اشیاء فیزیکی یکی از روشهای موثر در فعال بودن دانشآموزان در فرآیند یادگیری است که به درک روابط و مفاهیم ریاضی و هندسه کمک می کند دست سازهها ابزارهایی هستند که ایدههای انتزاعی ریاضیات را به طور صریح، روشن و محسوس نمایش میدهند .دراین تحقیق تاثیراستفاده ازدست سازه های آموزشی درآموزش هندسه یک بر یادگیری دانش آموزان و مقایسه آن با روش سنت ی مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری در این تحقیق شامل 305 از نفر دانشآموزان مدارس متوسط دوم دخترانه ناحیه یک بندرعباس در سال تحصیلی 96-1395است دو در که گروه آزمایش و کنترل به روش نمونهگیری خوشهای، شامل 60 نفر از دانشآموزان در نظرگرفته .شد برای اندازهگیری میزان یادگیری دانش آموزان، پیش آزمون و پس آزمون از مباحث قضیه تالس و شکلهای متشابه به عمل آمد .مطابق نتایج بهدست آمده، روش استفاده از دست سازههای آموزشی، تاثیر معنادار مثبت قابل ملاحظهای بر یادگیری دانشآموزان داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش هندسه/ دست سازههای آموزشی ، تدریس سنتی ، یادگیری