تاثیر تکمیل نانو بر روی بهبود چروک پذیری منسوجات

فناوری نانو به منظور افزایش کارایی و ایجاد خواص نوین در محصولات به یاری علوم مختلف آمده است. تولیدکنندگان پوشاک همواره در پی راهکارهایی برای پیشی گرفتن از رقبایشان بوده اند و فناوری نانو این راه را در اختیار ایشان قرار می دهد. با استفاده از فناوری نانو می توان ویژگی های اصلی منسوجات از قبیل نرمی، ماندگاری خواص، استحکام، قابلیت جذب رطوبت و غیره را بهبود بخشید و خواص کاربردی جدیدی نظیر ضد میکروبی، کندسوزی، ضد آب و لکه، خود تمیزشوندگی، محافظت در برابر پرتو و غیره در منسوجات ایجاد کرد. الیاف سلولزی نظیر پنبه از دیرباز در صنعت نساجی مورد استفاده قرار می گرفتند. امروزه با وجود پیشرفت و توسعه الیاف بشرساخت، همچنان الیاف سلولزی در زمره پرمصرف ترین الیاف در تولید منسوجات به شمار می روند. یکی از مهمترین معایب استفاده از منسوجات سلولزی، عدم ثبات ابعادی و ایجاد چروک در ساختار منسوجات می باشد. از اوایل دهه بیستم میلادی تحقیقاتی به منظور ضدچروک کردن این منسوجات صورت گرفت. محققین استفاده از ترکیبات شیمیایی گوناگون نظیر رزین هایفرمالدیید و پلیکربوکسیلک اسیدها را به منظور رفع این مشکل پیشنهاد کردند. در سال های اخیر با پیشرفت فناوری نانو، برخی مواد نانوساختار نیز به گروه ترکیبات ضد چروک اضافه شده است. در تحقیق حاضر به جمع بندی روش های مختلف تکمیل نانو بر روی منسوجات می پردازیم.

کلیدواژه ها:

فناوری نانو ، چروک ، تکمیل ضدچروک ، الیاف بشرساخت ، ثبات ابعادی