تحلیل معناشناختی مفاهیم دعا و ذکر در دیوان حافظ

دعا از جمله عالی ترین مضامین دینی و از جنبه های مهم و مشترک همه ادیان و مذاهب است. توصیه های فراوان در قرآن و احادیث معصومین و سخنان بزرگان و ادیبان نشان از اهمیت و جایگاه ویژه دعا در فرهنگ اسلامی دارد. در این میان لطافت، جاذبه و زیبایی سخن منظوم حافظ که با ظرافت تمام، به شیوه خود و سرشار از وسعت مشرب به ریزترین آداب و شرایط دعا در فرهنگ اسلامی اشاره کرده است بر کسی پوشیده نیست. از آنجا که کشف مفهوم دقیق یک واژه تنها در پرتو تحلیل معنایی کلیه کاربردهای آن واژه، واژه های مترادف، متضاد، صورت های مخالف و نیز بررسی حوزه معنایی آن با توجه به نوع کاربرد واژه در بافت های اصطلاحی و غیراصطلاحی میسر خواهد بود؛ لذا در این مقاله سعی نگارندگان بر این است که با عنایت به روش کاربردی پروفسور ایزوتسو در کتاب مفاهیم اخلاقی- دینی در قرآن مجید به بررسی معناشناسانه مفهوم دعا در دیوان حافظ بپردازند.

کلیدواژه ها:

دعا ، ذکر ، ورد ، طلب ، حافظ ، تحلیل معنایی