زن در باورهای عامیانه ایران عهد ساسانی

در ایران عهد ساسانی 651-224 م، زنان عنصری مهم دراجتماع بودند زیرا می توانستند در تکوین خانواده وحتی جامعه بسیار موثر باشند، اهمیت زنان باعث شده که در حول آنان باورهایی شکل بگیرد که گرچه همه شان مثبت نیستند اما مردم این عصر به آن اعتقاد داشتند و یا برای زندگی بهتر، همه مکلف به رعایت این بایدها و نبایدهابودند و براساس این باورها می بایست که رفتار کنند، اساس پژوهش بر روی اوستا و متون پهلوی است با این هدف که از این طریق تا حدودی به طرز فکر مردم آن زمان در مورد زنان و وضعیت آنان پی ببریم. از جمله موضوعاتی که باروش توصیفی و به شیوه کتابخانه ای در این پژوهش به آن پرداخته شده : دشتان، معیارهای زیبایی، ازدواج، اخلاق در خانواده، بارداری و زایمان، چهره زن در اوستا و متون پهلوی و ... است، فرضیه، وجود بعضی باورهای خرافی اما وجود رفاه نسبی در مورد زنان را به وجود آورده است . در نتیجه می توان دریافت باورها در مورد زن برگرفته از باورهایکهن ، باورهای مذهبی، خرافات، امکانات و شرایط زندگی مردم است که گاهی شرایط سختی را بر زنان تحمیل می کرد، اما این مطلب به معنای نبود آسایش و آرامش برای زنان در این عصر نمی باشد

کلیدواژه ها:

دوره ساسانی ، باورهای عامیانه ، زن ، باورهای مذهبی ، خرافات