بررسی معماری عمارت عین الدوله

معماری ایرانی که ابتدا در محدوده ی فلات ایران و سپس در حوزه نفوذ فرهنگ ایرانی شکل گرفت، همچون همه ی معماری هایی که ریشه در فرهنگ بومی دارند، به اقلیم توجه داشته و تا پایان دوره ی قاجار آثار با ارزشی از خود به جا گذاشته است. مصالح ساختمان ها، علاوه بر توانایی های سازه ای و توجه به مسایل اقتصادی و تامین مصالح از نقاط نزدیک، بهترین شکل بهرهبرداری از انرژی محیط بری را نشان می دهند. فضاهایی که به طور مشخص به دلیل ویژگی های اقلیمی شکل گرفته اند مانند اتاق کرسی، زمستان نشین، سردابه و اقلیم در آنها موضوع اصلی بوده است. در دوره سلطنت ناصرالدین شاه تا پایان حکومتسلسله قاجار سبکی در معماری آغاز می شود که التقاطی از معماری بومی و معماری غربی می باشد. هنر معماری این زمان با مقایسه با دور هی صفویه بسیار ضعیف شمرده می شود. عمارت عین الدوله درزمان قاجار ساخته شده است. معماری عمارت عینالدوله تلفیقی از معماری اسلامی و غربی می باشد. پلان این عمارت نشان دهنده گرایش به سادگی نسبت به معماری ایران باستان می باشد. ستون های عمارت موید الهام از سبک باروک مغرب زمین است. سر در ورودی بنا سنتوری است که بازهم نشات گرفتهاز معماری مغرب زمین است. با توجه به نازل بودن طراحی و مصالح بکاررفته نتیجه گیری می شود که معماری عمارت عین الدوله مانند اکثر معماری های دیگر دوره قاجاریه کیفیت پایین تری نسبت به دوره های گذشته دارد.

کلیدواژه ها:

معماری ، عمارت ، عین الدوله ، سنتوری ، ستون