بررسی دو شاخصه فردی وکالبدی وتاثیر آن بر کیفیت سکونت مسکن اجتماعی اقشارکم درآمد (شهرستان داراب)

با افزایش جمعیت ورشد شهرنشینی بخصوص در کشورهای درحال توسعه با سیل عظیمی از مطالبات ونیازمندی های مسکن روبروهستیم.از سوی دیگر ساخت وساز های صورت گرفته در چند ده ی اخیر نتوانسته آن طور که باید جوابگوی نیاز های خانوار ها گردد.چرا که صرفا ایجاد مسکن بدون توجه به خواسته های مصرف کننده چیزی جز ایجاده توده های عظیم آجر وسیمان و مکان های متروکه جهت بزهکاری وخالی از جریان زنده زندگی در این مجتمع ها خواهیم بود. این پژوهش با هدف اصلی بهبود کیفیت مسکن اجتماعی اقشار کم درآمد وهمچنین شناسایی عوامل تاثیر گذار وایجاد راه کارهای اصولی در جهت بهبود شرایط این مهم پرداخته است.روش تحقیق توصیفی تحلیلی است وداده ها از طریق مطالعات اسنادی ومیدانی بدست آمده است.نتایج بررسی ها درقالب چارچوب نظری برای دستیابی به اهداف وهمچنین آزمون فرضیات پژوهش ارایه گردیده است. براساس شاخصه های کیفیت سکونت وزیر معیارهای آنان به طرح پرسشنامه پرداخته ایم.برای سنجش سطح پایایی پرسشنامه مذکور از روش آلفای کرونباخ استفاده شد، که مقدارآن درنمونه 958/ . بوده است.وحجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران بدست آمد وتعداد302 پرسشنامه ها در بازه زمانی مناسب در چهار مجتمع مسکونی در شهرستان داراب توضیع گردید.پرسشنامه ها از طریق نرم افزارSPSS آنالیز وارزیابی گردید.نتایج بدست آمده حاکی از آن است مسایل بسیاری در ایجاد یک مسکن ایدال برای اقشار کم در آمد وجود دارد که هر کدام در حوضه های سیاسی اقتصادی واجتماعی باید مورد بررسی وپژوهش قرارگیرد.و اما عواملی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته شاخصه فردی وکالبدی می باشد که هرکدام دارای زیر معیار هایی است جهت رسیدن به فاکتور های بومی مسکن اقشار کم درآمد شهرستان داراب.

کلیدواژه ها:

مسکن اجتماعی ، اقشار کم درآمد ، بهبود کیفیت سکونت ، شهرستان داراب