اصول برنامه ریزی شهر سالم

شهر سالم، شهری است که به طور مداوم و مستمر در حال آفرینش و بهبود بخشی به آن گونه محیط های کالبدی و اجتماعی و گسترش آن گونه منابع جامعه است که مردم را قادر می سازد که یکدیگر را در راه اجرای تمامی عملکردهای زندگی و دستیابی به حداکثر توان خودشان پشتیبانی نمایند. بعد از انقلاب صنعتی، تحولاتی که در جنبه های مختلف در شهرها روی داده، موجب شده مسایل و مشکلات زیادی گریبان گیر شهرها شود. در این ارتباط شهرها دچار مشکلات عدیده ای از جمله انفجار جمعیت، تراکم رشد فزاینده، کمبود مسکن، مشکلات فقر، گسستگی رابطه بین شهر و طبیعت، آلودگی هوا و صدا و ترافیک وسایل موتوری، زاغه های ناسالم، کاهش سطح زندگی سالم اجتماعی و غیره مواجه شدند. طبق پیش بینی های سازمان بهداشت جهانی، تا سال 2025 میلادی بیش از 60 در صد جمعیت جهان شهرنشین خواهند شد. این جمعیت شهرنشین بیش از پیش مشکلات را تشدید خواهند کرد. هدف مقاله بررسی اهمیت برنامه ریزی شهر سالم با توجه به اصول و معیارهای آن جهت کاربرد در برنامه ریزی بلند مدت شهرها است. این مقاله به روش توصیفی با هدف شناخت اصول و معیارهاى حاکم بر شکل دهی به شهر سالم، راهکارهای حصول به شهر سالم را ارایه می نماید. شهر سالم تنها می تواند محصول زنجیره ای از اقدامات منطقی، هماهنگ و برنامه محور باشد، از این رو تامین آن در گرو جریان داشتن این اندیشه در کلیه سلسله مراتب طرح ها و برنامه های شهری است.

کلیدواژه ها:

شهر سالم ، معماری شهری ، محیط زیست ، مدیریت ، شهرسازی