رویکرد مشارکت مردمی در بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده

امروزه بافت های فرسوده شهری ازجمله مهمترین معضلاتی هستند که گریبان گیر شهرها شده اند. این بافت ها به طورعمده بخش هایی از شهر هستند که از چرخه تکاملی حیات آن جدا گشته و به شکل کانون مشکلات و نارسایی هادرآمده اند. این در حالی است که این بافت ها از ظرفیت ها و قابلیت های نهان بسیاری برخوردارند که اگر به فعلیت برسندمی توانند در فرایند توسعه شهر به عنوان نیروی محرک استفاده شوند. ازاینرو توسعه نوسازی و بهسازی بافت های فرسودهشهری از اهداف اصلی نوسازی شهرها قرارگرفته است. با توجه به اینکه نوسازی شهرها در جهت ارتقاء کیفیت زندگیصورت می گیرد لازم است کلیه ابعاد کالبدی و غیر کالبدی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهر مدنظر قرارگرفته شود وازآنجاکه مردم استفاده کنندگان و ذینفعان اصلی طرح های شهری هستند، توجه به خواست و نیازهای آنها در طرح هایشهری اهمیت به سزایی دارد و راه را برای تحقق پذیری این طرح ها نیز هموار می سازد. امروزه ارگان های دولتی، مقاماتتصمیم گیرنده و مجریان طرح ها، همگی به این موضوع واقف شده اند که حضور و مشارکت مردم در امور شهر به ویژهبافته ای فرسوده و تاریخی، نقش اصلی را در تحقق پذیری این طرح ها ایفا می نمایند. این امر نه تنها در تحقق این پروژه هاموثر است، بلکه از طریق درگیر نمودن مردم با محیط زندگی خود، آنان را نسبت به محل سکونت خود حساس می نماید.بدین ترتیب مردم خود را در برابر سکونتگاه خود مسیول دانسته و پایداری این طرح ها تضمین می شود. ساختار اصلیمقاله از دو بخش تشکیل میشود: بخش اول، با عنوان مبانی نظری، دربرگیرنده تعاریف، تاریخچه و دیدگاه ها است. بخشدوم شاخص های موثر بافت فرسوده و مشارکت مردمی است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بهسازی ، نوسازی ، مشارکت