اثر بخشی آموزش الگوی اسلامی شادکامی بر مثبت اندیشی و به زیستی روانشناختی معلمان دانش آموزان با نیاز ویژه

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش الگوی اسلامی شادکامی در افزایش به زیستی روانشناختی و مثبت اندیشی معلمان دانش آموزان با نیاز ویژه شهرستان بابل پرداخته است. پژوهش حاضر از نظر ماهیت داده های جمع آوری شده، یک مطالعه کمی، و از نظر هدف، مطالعه ای کاربردی، و از نظر شیوه، یک مطالعه شبه آزمایشی است. جامعه آماری این تحقیقشامل کلیه معلمان مرکز متوسطه حرفه ای دانش آموزان با نیاز ویژه شفیع زاده و مجتمع آموزشی دانش آموزان با نیاز ویژه شهید رجایی و مجتمع آموزشی دانش آموزان با نیاز ویژه خاطره رامش شهرستان بابل می باشد.که تعداد آن ها برابر با120 نفر می باشد. نمونه ها براساس روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.از بین معلمان این مدارس،با توجه به نیمه آزمایشی بودن روش به طور تصادفی 15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه کنترل انتخاب شدند از طرح پیش آزمونپس آزمون باگروه کنترل استفاده شده است. در این پژوهش وسیله و ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات پرسش نامه به زیستی – روانشناختی ریف و پرسشنامه ی مثبت اندیشی اینگرام ووینسکی می باشد.به منظور تحلیل داده ها و پاسخگویی به فرضیههای تحقیق از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد .همچنین به منظور مشخص کردن نرمال بودن واریانس ها از آزمون لوین و نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنف استفاده شد ،یافته های پزوهش نشان داد که آموزش الگوی اسلامی شادکامی بر مثبت اندیشی و بهزیستی روانشناختی معلمان کودکان با نیاز ویژه موثر بوده و تاثیر آموزش مورد نظر با توجه بهنتایج آزمون از ثبات لازم بر خوردار بوده است.

کلیدواژه ها:

الگوی اسلامی ، شادکامی ، مثبت اندیشی ، بهزیستی روانشناختی ، دانش اموزان نیاز ویژه