بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس سلامت روانی مثبت در بافت فرهنگی و نمونه ای ازجامعه ایرانی

هدف اصلی این پژوهش بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس سلامت روانی مثبت، شامل همسانی درونی، پایایی بازآزمایی، روایی واگرا و روایی همگرا، در فرهنگ و جامعه ی ایرانی بود. به همین منظور ابتدا سوالات این مقیاس به فارسی ترجمه شده و سپس از طریق ترجمه مجدد سوالات از فارسی به انگیسی و مقایسه آن با متن اصلی از صحت ترجمه اطمینان حاصل شد. جامعه مورد مطالعه، افراد با حداقل تحصیلات دیپلم در محدوده سنی 19 تا 35 سال و ساکن شهر تهران بودند، که از بین آن ها 130 نفر که دارای ملاک های ورود به نمونه بودند به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. از شرکت کنندگان خواسته شد، مقیاس سلامت روانی مثبت (PMH)، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (OHI)، مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس (DASS) و پرسشنامه افسردگی بک (BDI) را تکمیل کنند. پایایی بازآزمایی (83/0=r) و همسانی درونی (78/0=α) مقیاس سلامت روانی مثبت در حد رضایت بخش مورد تایید قرار گرفت. روایی همگرا و واگرا از طریق محاسبه ضرایب همبستگی بررسی شد. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد، بین مقیاس سلامت روانی مثبت و پرسشنامه شادکامی آکسفورد، همبستگی مثبت معنادار وجود دارد(77/0=r) و بین مقیاس سلامت روانی مثبت و پرسشنامه افسردگی بک همبستگی منفی معنادار(63/0=r) و همچنین بین مقیاس سلامت روانی مثبت و مقیاسDASS، همبستگی منفی معنادار(64/0=r)، وجود دارد. این نتایج، داشتن روایی همگرا و واگرا ی مقیاس سلامت روانی مثبت را تایید می کنند. بر اساس نتایج این پژوهش، مقیاس سلامت روانی مثبت برای سنجش این سازه با توجه به فرهنگ متفاوت ایران نیز در نمونه های ایرانی، از پایایی و روایی کافی برخوردار است .

کلیدواژه ها:

مقیاس سلامت روانی مثبت ، اعتبار ، روایی