تجزیه و تحلیل عوامل تاثیرگذار برقطعی های بی برنامه شبکه های انتقال و فوق توزیع با استفاده از روش ترکیبی FMEA فازی و مدل های تصمیم گیری چند معیاره فازی (مطالعه موردی: شرکت برق منطقه ای مازندران)

تحلیل اثرات و حالات بالقوه شکست (FMEA) ، تکنیکی مهندسی است که برای طراحی، شناسایی و حذف شکست ها و خطاهایشناخته شده و یا بالقوه از سیستم، طراحی، فرایند و یا خدمت پیش از رسیدن آن به مشتری، به طور گسترده مورد استفاده قرارمی گیرد. در یک FMEA معمول، برای هر حالت شکست، سه عامل ریسک تحت عنوان؛ شدت، احتمال وقوع و قابلیت کشف وجود داردکه بر اساس آن مورد ارزیابی قرار گرفته و عدد اولویت ریسک از طریق ضرب این عوامل بدست می آید. در این مقاله، رویکرد فازیتحلیل اثرات و حالات بالقوه شکست (FMEA) ، به متخصصان اجازه استفاده از متغیرهای زبانی را خواهد داد.پژوهش حاضر با استفاده از روش ترکیبی FMEA فازی و مدلهای تصمیم گیری چند معیاره فازی به تحلیل و رتبه بندی عواملموثر بر قطعی های بی برنامه شبکه انتقال و فوق توزیع برق مازندران پرداخته است.

کلیدواژه ها:

قطعی های بی برنامه شبکه ، FMEA فازی ، AHP فازی ، VIKOR فازی ، تصمیم گیری چند معیاره فازی