تحلیل اصول ومعیارهای شکل گیریه فضاهای پیاده رو در مناطق شهری

ارتباط سلامت عمومی وبرنامه ریزی شهری،موضوعی نوین ودر عین حال پر اهمیت است وتوجه به این مسیله در برنامه ریزی آینده شهر ها ازجایگاهی ویژه برخوردار است .که در این میان هم پیاده روی ساده ترین نوع جابه جایی بین مبدا ومقصد ونوعی از حمل ونقل است که به صورت مستقل وغیر وابسته به هیچ گونه ابزار یا وسیله خارجی امکان پذیر است .بنابر این با توجه به انجام پروژهپیاده مداری در اکثر کشور ها ما به بررسی سابقه آن در ایران بطوری که دارای چه مزایا واهدافی میباشد صورت گرفته است.مطالعه حاضر به منظور بررسی وسنجش تمایل به حضور گروه های مصرف کننده وایجاد شرایطی به منظور ارتقاء کمی وکیفی محیطشهری،افزایش ارتباطات وتعاملات اجتماعی افراد با یکدیگر در محیطی امن وسالم،رفع آلودگی های زیست محیطی ومهم تر از همه احترام به هویت عابرپیاده به عنوان جزیی مهم از سیستم حمل ونقل شهری در قالب بستر کالبدی مناسب انجام شده است.در نگارشاین مقاله از روش کتابخانه ای واسنادی استفاده شده است .در نتیجه این مطالعه مورد بررسی به اجرا رساندن برنامه پیاده مداری در شهر های ایران باعث بهره مندی شهروندان از الگوهای رفتاری در فضاهای شهری می باشد

کلیدواژه ها:

پیاده مداری ، پیاده راه ، برنامه ریزی شهری ، الگوهای رفتاری فضای شهری ، ایران