روش شناسی و نقد ترجمه ی مجاز در قرآن کریم

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 605

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TRAL-3-6_004

تاریخ نمایه سازی: 19 شهریور 1396

چکیده مقاله:

مجاز یکی از مهم ترین و موثرترین ساختارها و صنایع بیانی در بلاغت به شمار می رود و نقش به سزایی در زیباشناختی و معنا آفرینی بافتار قرآنی دارد. لذا ترجمه ی آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار است که در این نوشتار به روش شناسی ترجمه ی انواع مجاز و نقد عملکرد مترجمان قرآن پرداخته شده است. صاحب نظران در ترجمه ی انواع مجاز و در مجموع انواع متون دو روش معنایی (ترجمه به مجاز) و ارتباطی (ترجمه به حقیقت) را ارایه نموده اند. اما نگارندگان مقاله ی حاضر روش معنایی ارتباطی را به عنوان روشی تلفیقی جهت ترجمه ی مجازهای قرآن پیشنهاد می دهند. به نظر می رسد این روش که جمع میان دو روش معنایی و روش ارتباطی است، می تواند مناسب ترین و کارآمدترین روش برای ترجمه ی مجاز باشد. حال آن که بررسی ترجمه های مختلف قرآنی نشان از به کارگیری روش های مختلف از سوی مترجمان محترم دارد که خود موجب بروز نوسانات زیادی در ترجمه ی ایشان شده، در نتیجه ترجمه ها را از علمی بودن به سوی ذوقی بودن سوق داده است.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، ترجمه ، مجاز نقد ، مترجم ، ترجمه ی متون مقدس

نویسندگان

رضا امانی

استایار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، کرمانشاه

لیلا زربخش

دانشجوی کارشناسی ارشد تفسیر دانشکده ی علوم قرآنی، کرمانشاه

ام البنین فرهادی

دانشجوی کارشناسی ارشد تفسیر دانشکده ی علوم قرآنی، کرمانشاه