اولیت بندی استحصال از منابع آب زیرحوزه های حوزه آبریز بختگان از طریق بررسی کیفیت آب در آنها

ایران سرزمینی نسبتاً خشک می باشد, به طوری که میانگین بارندگی آن کمتر از یک سوم بارندگی سالانه جهانی یعنی 251 میلیمتر می باشد. علاوه بر آن نزولات جوی در ایران پراکنش زمانی و مکانی مناسبی ندارد. حداکثر میزان بارش تنها در شهرهای شمالی و بخشی از شهرهای غربی کشور نازل می شود و این در حالی است که بخش های مرکزی ایران که مساحت بیشتری را در بر میگیرد از این نعمت کمتر برخودار می‌باشند. علاوه بر مشکل کمی آب, بسیاری از شهرهای جنوبی و مرکزی ایران از نظر کیفیت آب نیز دچار مشکل می‌باشند. به طوری که آب آنها دارای املاح بوده و در برخی موارد غیر قابل استفاده نیز می باشند. در این میان توجه به منابع آب حوزه های دشتی موجود در مناطق خشک ضروری به نظر می رسد. این گونه حوزه‌های آبخیز در مناطق خشک از نظر منابع آب،کشاورزی و جاذبه های توریستی از اهمیت زیادی برخوردار هستند و از آنجایی که این حوزه ها دارای آب سطحی و زیر زمینی قابل توجهی برای کشاورزی و شرب می‌باشند, سکونت انسانها بیشتر در اطراف این حوزه ها تجمع یافته است. این مورد مطالعه و توجه بیشتر به منابع آب این مناطق را بیش از بیش ضروری می سازد. حوزه بختگان در شهرستان نی ریز یکی از این مناطق می باشدکه توجه به بررسی و مطالعه منابع آب این منطقه در سال های اخیر با روند رو به رشد کشاورزی لازم و ضروری می باشد. چرا که برای توسعه بیشتر اراضی کشاورزی و حتی حفظ بقای کشاورزی‌های موجود در منطقه باید منابع آب این حوزه چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی بررسی شود. در این مقاله سعی شده است با بررسی کیفی آب های سطحی و زیر زمینی این حوزه کمک موثری در مدیریت و حفظ و نگهداری منابع آب موجود در حوزه بختگان شود. بنابراین در این تحقیق آزمایشات متعددی از قبیل آزمایش سختی آب, نسبت جذب سدیم, درصد سدیم محلول, کربنات سدیم باقیمانده و ... به برآورد درصد نسبی محصول دهی با توجه به شوری آب و در نهایت کیفیت آب برای کشاورزی و آب آشامیدنی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

منابع آب ، بررسی کیفی آب ، حوزه بختگان ، کشاورزی