آسیب شناسی کاربری دانش آموزان منطقه 9 شهر تهران از بازی های رایانه ای

شواهد و مطالعات بسیاری نشان می دهد که بازی های رایانه ای در کنار مزایای قابل قبول، معایبی نیز دارد که فقدان آشنایی کافی با آن، می تواند آسیب هایی را برای خانواده ها و فرزندان آنها به بار آورد. پژوهش حاضر در صدد است تا با استفاده از رویکرد تفسیرگرایانه به بازسازی معنایی ادراکات دانش آموزان و تجربه زیسته شان، ضمن آسیب شناسی و بازنمایی، برخی از معایب و تهدیدات موجود در بازی های رایانه ای نشان داده شود که این دانش آموزان چه درکی از این پدیده دارند، آنها را چطور درک و ارزیابی می کنند. سعی گردید تا با استفاده از فن مصاحبه نیمه ساختارمند و داده های روایتی بدست آمده از مصاحبه با 32 نفر از دانش آموزان و تحلیل آنها با استفاده از روش کلایزی، ضمن درک پدیده مورد مطالعه از منظر آنان، نتایج پرمایه ای تولید شده و باور پذیری نتایج ارتقا یابد. تحلیل نتایج نشان می دهد، اکثریت دانش آموزان از بازی های رایانه ای استفاده می کنند؛ والدین نسبت به چگونگی کاربری فرزندانشان از این بازی ها، آگاهی و نظارت کامل و عمیقی ندارند؛ به باور دانش آموزان مورد مطالعه، بازی های رایانه ای، بر بعد جسمانی، پیشرفت تحصیلی، سلامت روانی، روابط خانوادگی تاثیر منفی برجای می گذارد و موجب اعتیاد و وابستگی آنان به بازی های رایانه ای می شود.

کلیدواژه ها:

بازی های رایانه ای ، آسیب شناسی ، دانش آموزان شهر تهران