فرهنگسازی دینی خانواده در عصر جهانی شدن

در تاریخ همه جوامع بشری، دین عنصری پایدار، موثر و نیرومند بوده و در فرهنگ جوامع نقشی محوری داشته است. تاریخ زندگی بشر مشحون از اعتقادات، مناسک و اعمال مذهبی است و از این روست که جامعه شناسان و انسان شناسانی که در قرون گذشته، از انسان به عنوان موجودی مستوی القامه ، ابزارساز و سیاست ورز نام می بردند، امروزه وی را انسان دین ورز می خوانند، زیرا در پژوهش های تاریخی خود، هیچ قومی از اقوام بشری را نیافتند که صاحب نوعی دین نبوده باشد. جامعه ما نیز از سنت دینی ریشه داری مبتنی بر اسلام شیعی برخوردار است که آثار آن در انقلاب اسلامی سال 1357 تبلور یافت. انقلابی که به صورت یک جنبش توده ای وسیع، مبتنی بر اسلام شیعی رخ داد. بر اساس همین آرمان محوری انقلاب، جامعه پذیری و تربیت دینی افراد جامعه به ویژه نسل جوان از اهداف عمده نظام اجتماعی بوده است و دست اندرکاران امر جامعه تلاش داشته اند تا با کنترل نهادهای رسمی جامعه پذیری (خانواده، مدارس و رسانه های جمعی)، در نایل شدن هر چه بیشتر به این هدف تلاش کنند و با گسترش و اشاعه ارزش های دینی به جامعه پذیری و تربیت دینی افراد جامعه و به ویژه نسل جوان بپردازند. اما در سال های اخیر شاهد دگرگونی در ارزش های دینی نسل جوان بوده و جوانان این برهه، متاثر از فضای موجود غرب، که با تمامی دستگاه ها و از همه طرق سعی در القاء آن دارند، رفتارهای متفاوتی را از خود نشان دادند، اگر چه تعداد قابل توجه ی از جوانان بر اساس تربیت خانوادگی و محیط های اجتماعی و آموزشی، حساسیت بالای دینی خود را حفظ کرده و در برابر این حرکت از خود مقاومت نشان دادند، اما در عصر جهانی شدن گروهی از جوانان تحت تاثیر موج های تبلیغاتی و فضای غالب، رفتارهای خود را شکل داده و عکس العمل های متفاوتی را بروز می دهند.

کلیدواژه ها:

خانواده ، فرهنگ ، دین ، جهانی شدن